تضمین سلامتی با شنا !

شواهد باستان شناسی نشان می دهند که قدمت شنا و شنا کردن به 2500 سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن های آشور و یونان و روم باستان باز می گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا می دانیم بر اساس یافته هایی است که از «حروف تصویری» هیروگلیف مصریان به دست آورده ایم.

یونانی های باستان و رومی ها شنا را جزو برنامه های مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند، و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می گردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می شد.

مسابقات سازمان یافته شنا در قرن 19 میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشین اقیانوس آرام، به کودکان هنگامی که به راه می افتادند یا حتی پیش تر شنا می آموختند.

نشانه هایی از مسابقات گاه و بی گاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومی ها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته می شود که در سدهٔ یکم پیش از میلاد گایوس ماسناسرایزن سیاسی سزار آگوست رومی، نخستین استخر آب گرم را ساخت.

در قدیم، مکان هایی شبیه استخر سرپوشیده در حمام ها می ساختند، به نام چال حوض. این چال حوض ها، که حداکثر از 10 متر تجاوز نمی کرد، برای شنا کردن و آب بازی بود. در اطراف چال حوض ها، سکوهایی به ارتفاع 2 یا 3 متر وجود داشت که از بالای آن به درون آب می پریدند و عملیاتی مانند پشتک و وارو انجام می دادند.

روشنایی چال حوض ها از سوراخ کوچکی که در سقف بود، تأمین می شد. در این گونه آبگیرهای غیر بهداشتی، هیچ گونه مقرراتی وجود نداشت و هر کس می توانست قبل از استحمام یا پس از آن وارد چال حوض شود و به آب بازی و شنا که به معنای واقعی هم شنا نبود بپردازد.

تا سال 1314 در سراسر ایران حتی یک استخر شنا هم نبود و فقط در اردوگاه نظامی اقدسیه تهران یک استخر برای آموزش شنا به دانشجویان دانشکده افسری ساخته بودند. در سال 1314، استخر دیگری در باغ فردوس شمیران احداث شد که به وزارت فرهنگ تعلق داشت.

نخستین استخری که برای استفاده ورزشکاران و تعلیم اصول جدید ورزش شنا به آنها به وجود آمد، در سال 1314در منظریه تهران بود که یک مربی ورزش خارجی به نام «گیبسون» بر آن نظارت می کرد. پایه های ورزش شنای نوین در ایران از همان استخر منظریه گذاشته شد.

 

انواع شنا عبارتند از :

-شنای کرال                                                 -شیرجه

-شنای استقامت                                          -شنای پهلو

-شنای قورباغه                                             -شنای آزاد

-شنای پروانه                                               -شنای مختلط

 

فواید شنا :

1. به کارگیری تمام بدن                                                5. افزایش قدرت قلبی – عروقی

2. مناسب برای همه سنین و همه بدن ها                            6. کالری سوزی بالا

3. نشاط بخش بودن                                                    7. افزایش کیفیت خواب

4. کنترل استرس

قوانین کلی شنا :

– اگر در یک مسابقه تنها یک شناگر شرکت داشته باشد، باید تمام مسافت مقرر را شناکند تا واجد شرایط شناخته شود.

 

– یک شناگر باید مسابقه خود را در همان خطی که استارت زده است، به پایان برساند.

 

– در مسابقات شنای آزاد یا بخش شنای آزاد مسابقات مختلط، ایستادن به روی کف استخر باعث اخراج شناگر نمی شود اما باید توجه داشت که شناگر حق راه رفتن ندارد.

 

– عبور از خط (طناب) شنا و ورود به خط شنای دیگر مجاز نمی باشد و شناگر خاطی اخراج می شود.

 

– در هنگام مسابقه، هیچ شناگری اجازه ندارد اشیایی به تن کند یا از وسایلی استفاده کند که باعث افزایش سرعت، غوطه وری یا استقامت او می شوند، (مانند فین هاو…) استفاده از عینک شنا مانعی ندارد.

 

– در هر تیم امدادی، 4 شناگر شرکت دارند.

 

– در مسابقات امدادی، اگر پیش از این که شناگر داخل آب، دیواره استخر را لمس کند، تماس پای شناگر بعدی با سکوی استارت قطع شده باشد، خطا محسوب می شود.